Planine Srbije: Bukovik

Planina Bukovik uzdiže se između desne obale Južne Morave i zaravni kod Bovanskog jezera. Ovu planinu lako uočavamo prilikom putovanja od Aleksinca do Sokobanje, ili autoputem Niš-Beograd, čim se prođu Aleksinački rudnici, prema Ražnju. Planina pripada i opštini Aleksinac i opštini Ražanj, pa je tako sa ražanjske strane najlakši uspon moguć iz sela Crni Kao, a sa Aleksinačke strane iz sela Mozgovo.

Spada u gromadne planine, izgrađen je od kristalstih škrilјaca, koji su osnovna građa i u susednom Rožnju. Šumovita planina pored magistralnog auto-puta, nije turistički iskorišćena. U njenom podnožju su dva veća sela Podgorac i Jošanica (sa novijom banjom). Do sela u podgorini dopiru slabiji putevi, a preko planine ima šumskih puteva.

Najviši vrh Bukovika jeste Bukova poljana (894 m).

Bukovik je šumovita planina, kako mu i naziv kaže, dominira listopadna šuma, ali je posle drugog svetskog rata pošumljavan i četinarskom šumom. Bukovik je oduvek imao strateški značaj, jer se nalazi odmah pored jednog od najvažnijeg putnog pravca u Evropi.

Vrh Bukova poljana karakterističan je po tome što su na njemu postavljena dva spomenika, ideološki različita, povodom bitke na Bukoviku iz jula meseca 1944.godine. Planina Bukovik, osim prelepe prirode i divnih ljudi koji žive u selima podno nje, ispričaće namernicima i svoju tužnu priču, svojevrsni balkanski usud nesloge i pogrešnih odluka. Zaista, moramo se zapitati, da li su u područjima koji su pravi prirodni dragulji, morali da se odigravaju sukobi bratskih naroda, ili jednog naroda, komšija, rođaka. Opominju dva spomenika na vrhu Bukovika.