Znamenitosti Beograda: Zgrada Tehničkog fakulteta

Zgrada Tehničkog fakulteta je gradjena u periodu od 1925. do 1931. godine, prema projektu arhitekata Nikole Nestorovića i Branka Tanazevića. Predstavlja prvi namenski zidan objekat za smeštaj tehničkih fakulteta. Prvobitna namena i danas je sačuvana. U zgradi su smeštena tri fakulteta iz oblasti tehničkih nauka. Posle Drugog svetskog rata, prema projektu arhitekte Mihaila Radovanovića, dozidan je treći sprat. Postavljen severoistočno od Univerzitetske biblioteke, objekat je izveden kao slobodnostojeća gradjevina veoma razudjene osnove sa četiri unutrašnja dvorišta. Arhitektonski je oblikovan u duhu akademizma sa dominantnim klasicističkim elementima. Monumentalnih je dimenzija, bogato obradjenih fasada sa mnoštvom arhitektonske i dekorativne plastike. Najveća pažnja posvećena je glavnoj fasadi, dok je dekorativna obrada bočnih fasada jednostavnija. Najsvedenija rešenja primenjena su na dvorišnoj fasadi. Glavnom fasadom dominira centralni rizalit sa monumentalnim stepeništem koje vodi do trodelnog ulaza. Skulpture i reljfnu plastiku na pročelju fasade radili su akademski vajari Ilija Kolarević i Ivan Lučev, dok je autor ornamentalne plastike u veštačkom kamenu Bedrih Zeleni. Zgrada Tehničkog fakulteta ima značajne arhitektonsko-stilske i urbanističke vrednosti kao jedno od najznačajnijih dela dvojice poznatih autora, izrazit primer akademskog metoda u oblikovanju i jedan od najistaknutijih objekata univerzitetskog kompleksa. Istovremeno, kao prva zgrada sagradjena za potrebe Tehničkog fakulteta poseduje i kulturno-istorijske vrednosti.

Lokacija na kojoj je objekat podignut bila je namenjena za podizanje fakultetskih zgrada Generalnim planom iz 1923. godine, kao i prethodnim odlukama Beogradske opštine iz 1920-1922. godine, kojima je Beogradskom univerzitetu ustupljena lokacija kod Vukovog spomenika.

Građenje je počelo 1921. godine, najpre projektovanjem Univerzitetske biblioteke i 1925. godine projektovanjem zgrade Tehničkog fakulteta.

Univerzitetska biblioteka završena je 1926. godine prema projektu arhitekata Nikole Nestorovića i Dragutina Đorđevića, a zgrada Tehničkog fakulteta 1931. godine.

Nakon toga projektovana je zgrada Pravnog fakulteta, građena u vremenu od 1936. do 1940. godine, prema projektu arhitekte Petra Bajalovića, a uz pomoć i razradu projekta prof. arh. Petra Anagnostija.

Postavljena severoistočno od Univerzitetske biblioteke, zgrada Tehničkog fakulteta je izvedena kao slobodnostojeća građevina, sa četiri fasade izvedene u istom duhu, ali različito rešene i to tako što je najveća pažnja posvećena glavnoj fasadi okrenutoj ka Bulevaru kralja Aleksandra, nešto jednostavnija obrada primenjena je na bočnim fasadama, a najsvedenija na dvorišnoj.

Kao inspiracija za rešenje osnove zgrade autorima je poslužila osnova glavne zgrade Tehničke velike škole u Šarlotenburgu u Nemačkoj, na kojoj je arhitekta Nestorović studirao.

Po svojim stilskim karakteristikama zgrada Tehničkog fakulteta se po svemu uklapa u akademske sheme, pa sa zgradom Univerzitetske biblioteke stvara ambijentalnu celinu.

Osim glavne zgrade Tehničkog fakulteta projektom arhitekata Nestorovića i Tanazevića obuhvaćeni su i Tehnološki i Elektrotehnički institut, Hemijska laboratorija i Mehanička radionica. Utvrđena je za kulturno dobro 2007. godine.